Van petten naar couture

Na de lagere school moest mijn moeder, Aaltje Aalbers, in 1936 aan het werk. Heel gewoon voor de dochter van een kleine boer aan de toen nog Zandweg 191 in IJsselmuiden, nu de Burgemeester van Engelenweg. Ze moest niet alleen helpen op de boerderij en de melk langs de deuren brengen, maar ze was ook heel handig met draad en naald. Vanaf haar twaalfde repareerde ze petten voor 25 cent. Daarnaast kreeg ze les aan een modevakschool en hielp ze in het maatatelier van haar lerares. Ze was 17 toen ze haar coupeuse- en ook leraressendiploma had behaald. Op haar 18e kon ze het maatatelier overnemen en op haar 19e gaf ze met haar eigen assistentes een eerste tentoonstelling van de door hen gemaakte kleding. Het was 1943.

Op de foto zie je haar trots in het midden met op de achtergrond de eerste bruidsjaponnen die ze voor klanten hadden gemaakt. Een witte en een zwarte. Toen kon je ook in het zwart trouwen. Het maatatelier heeft ze tien jaar aangehouden. Ze sloot het in 1953 maar behield éen klant, Jonkvrouw van Karnebeek. Haar echtgenoot was diplomaat en mijn moeder maakte met haar assistentes de meest schitterende avondjurken voor haar. Ik heb zelfs van één japon nog restjes. Prachtig wit, dik Brussels kant. Adembenemend was voor mij toen het resultaat. Mevrouw van Karnebeek is heel lang haar enige klant gebleven en ik vond het altijd een genot om al die prachtige gewaden te zien ontstaan en bij het passen te mogen zijn.

Ingezonden door:
Eisjen Schaaf